قلیان، یک لوله‌ی آب با یک محفظه‌ی دود، یک کاسه، یک لوله و یک شیلنگ است. تنباکو گرم می‌شود، دود از میان آب عبور کرده و سپس از طریق یک شیلنگ پلاستیکی به داخل یک دهانگیر کشیده می‌شود.

تنباکو در قلیان، نسبت به سیگار، سمیت کمتری ندارد، و آب موجود در قلیان هم، بر خلاف باور عموم، مواد سمی موجود در دود تنباکو را تصفیه نمی‌کند. ممکن است افراد قلیانی بعلت حجم زیاد دودی که در یک وعده قلیان کشیدن (که می‌تواند تا ۶۰ دقیقه طول بکشد) فرو می‌برند، در واقع دود تنباکوی بیشتری نسبت به افرادی که سیگار می‌کشند، استنشاق کنند.

در حالیکه تحقیق در مورد قلیان کشیدن هنوز نوظهور است، شواهد نشان می‌دهد که خطرات بسیاری دارد:

• دود قلیان حاوی سطوح بالایی از ترکیبات سمی از جمله تار، مونوکسید کربن، فلزات سنگین و مواد شیمیایی سرطان‌زا (یا تشدید کننده سرطان) می‌باشد. در واقع افرادی که قلیان می‌کشند، در معرض مونوکسید کربن و دود بیشتری نسبت به افراد سیگاری قرار دارند.
• درست مانند سیگار کشیدن، قلیان کشیدن نیز با سرطان ریه، بیماری‌های قلبی و سایر بیماری‌های جدی مرتبط است.
• کشیدن قلیان تقریبا به اندازه‌ی سیگار کشیدن نیکوتین وارد بدن می‌کند، و احتمالا منجر به وابستگی به دخانیات می‌شود.
• قلیان کشیدن توسط زنان باردار می‌تواند منجر به تولد نوزادان کم وزن شود.
• لوله‌های قلیانی که در قلیان سراها و کافه‌ها استفاده می‌شوند، ممکن است بدرستی تمیز نشده و افراد را در خطر شیوع بیماری‌های عفونی قرار دهد.

پس، قلیان نسبت به سیگار، خطر کمتری ندارد، بلکه شاید بتوان گفت که نسبت به آن، متحمل ضرر بیشتری نیز خواهد شد .